رانندگی در زمستان در بهترین حالت ناخوشایند است. نه تنها باید یخ و برف را در جاده پیمایش کنید، بلکه باید روی لایه ها انباشته شوید یا تا چند مایل اول در حالی که ماشین شما گرم می شود، لرزید. یکی از چیزهایی که می تواند رانندگی در زمستان را کمی لذت بخش تر کند، گرمکن صندلی ها است. صندلی های گرم شونده اغلب به عنوان یک کالای لوکس در نظر گرفته می شوند و اغلب در خودروهای سطح بالا قرار می گیرند. با این حال، فناوری واقعی پشت صندلی‌های گرمکن، تفاوتی با آنچه در پتوهای برقی، سشوار، آبگرمکن و هر چیز دیگری که از برق برای تولید گرما استفاده می‌کند، ندارد. صندلی های گرم شونده توسط یک عنصر گرمایشی، یک نوار بلند از مواد که به عنوان یک مقاومت عمل می کند، تغذیه می شوند. یک مقاومت در برابر جریان الکتریسیته مقاومت می کند. هنگامی که جریان الکتریکی از آن عبور می کند، انرژی به گرما تبدیل می شود که از طریق صندلی جریان می یابد و سوار را گرم می کند.
روشن کردن گرم کن صندلی خودرو
مانند چراغ‌های ماشین شما، صندلی‌های گرم شونده توسط یک نوع سوئیچ به نام رله کنترل می‌شوند. یک رله به یک جریان الکتریکی کوچک اجازه می دهد تا جریان الکتریکی بسیار بزرگتری را کنترل کند. هنگامی که سوئیچ را برای روشن کردن گرمکن صندلی می چرخانید، جریان کمی از یک سیم پیچ در رله عبور می کند. نزدیک این سیم پیچ یک کلید باز قرار دارد. هنگامی که جریان از سیم پیچ عبور می کند، میدان مغناطیسی ایجاد می کند که کلید را بسته می کند. این یک مدار را تکمیل می کند و برق را از باتری به المنت گرم کننده بالشتک صندلی می فرستد. صدای کلیک شنیدنی که در برخی خودروها هنگام روشن کردن گرمکن صندلی می شنوید، بسته شدن رله است.
هر چه بالشتک صندلی بیشتر روشن بماند، گرمتر می شود. اگر برای مدت طولانی روشن بماند، آنقدر داغ می‌شود که نشستن در آن ناراحت‌کننده یا حتی خطرناک می‌شود. حتی می‌تواند باعث آتش‌سوزی در بالشتک شود. برای جلوگیری از این امر، اکثر گرمکن های صندلی خودرو دارای ترموستات هستند. ترموستات دما را در بالشتک اندازه گیری می کند. هنگامی که به دمای معینی رسید، ترموستات سیگنالی ارسال می کند و به طور خودکار رله را خاموش می کند تا صندلی کمی خنک شود. در آن نقطه، ترموستات دوباره رله را روشن می کند. بسیاری از بالشتک‌های صندلی دارای تنظیمات «بالا» و «کم» هستند که به راننده اجازه می‌دهد دمای بالشتک‌های صندلی را کنترل کند.
ساختار گرم کن صندلی خودرو
صندلی های گرم شونده به فناوری مشابه سایر محصولات تولید کننده گرما مانند آبگرمکن، سشوار، و پتوهای برقی متکی هستند. برای شروع، چیزی به نام مقاومت در صندلی ماشین تعبیه شده است. این معمولاً یک سیم پیچ گرمایشی است که از یک نوار بلند سیم تشکیل شده است که وظیفه آن مقاومت در برابر جریان الکتریسیته است. هنگامی که عملکرد گرمایش صندلی را روشن می کنید، برق از طریق یک مدار به سیم پیچ جریان می یابد. این باعث ایجاد یک میدان مغناطیسی ضعیف می شود که سوئیچ رله سیستم را می چرخاند. این به نوبه خود اجازه می دهد تا الکتریسیته از باتری خودرو به مقاومت جریان یابد. صندلی های گرم شونده دارای یک ترموستات داخلی هستند که گرمای صندلی را حفظ می کند و گرم شدن صندلی در حین استفاده را محدود می کند. این ترموستات هنگامی که صندلی به دمای معینی رسید، کلید رله را خاموش می کند. همچنین هنگامی که تشخیص دهد که دما خیلی پایین است، سوئیچ رله را فعال می کند.
چه کسی اولین صندلی ماشین گرم کن را اختراع کرد؟
اگر نمی‌دانید که باید از چه کسی برای این اختراع شگفت‌انگیز که رانندگی‌های زمستانی را دلپذیرتر می‌کند تشکر کنید، نام آن پسر رابرت ال بالارد است. این کارمند جنرال موتورز اعتبار طراحی اولین صندلی ماشین گرم کن را دریافت می کند. به گفته لری پرینتز از هاگرتی، او در سال 1951 برای ثبت اختراع طرح خود ثبت نام کرد. اگرچه، باید تا سال 1955 صبر می کرد تا دولت فدرال این حق اختراع را به او اعطا کند. جنرال موتورز سپس صندلی ماشین گرمکن را در کادیلاک فلیت وود 1966 معرفی کرد.
- مشاهده این مطلب را از دست ندهید » روغن سوزی در موتور به چه معناست؟
علائم یاتاقان زدن خودرو